فصل شکفتن؛ سیزده آبان حماسه شهیدان قلم به دست

فصل شکفتن؛ سیزده آبان حماسه شهیدان قلم به دست

صبح روز 13 آبان 57، دانش آموزان گروه گروه وارد دانشگاه می شوند، آنها مدارس را تعطیل کرده و رو به سوی دانشگاه تهران نهاده اند تا بار دیگر اطاعت از رهبر خود امام خمینی(ره) را نشان دهند و اعتراض خود را از حکومت دیکتاتوری شاه و اربابش آمریکا به گوش جهانیان برسانند.

دانش آموزان، دانشجویان و گروهی دیگر از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کرده اند، برخی به تماشای نمایشگاه عکس مشغولند و برخی نیز به سخنرانی گوش می دهند. مأموران شاه دانشگاه رادر محاصره خود در آورده اند تا هر گونه فریاد به حق و حرکتی ازاین موج جوشان را سرکوب سازند. فریاد مقدس «اللّه اکبر» دانش آموزان فضا را می شکافد و در پاسخ به این فریاد گلوله های گاز اشک آور مأموران شاه بین جمعیت پرتاب می شود. اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می کشند، صدای خود را رساتر می کنند تا فریاد اللّه اکبر تا فاصله های دور طنین انداز شود و لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه بیفکند.

بالاخره تیراندازی آغاز می شود، اجتماع کنندگان سراسیمه به سوی درب ورودی دانشگاه می دوند ولی به هر سو می روند با تیراندازی سربازان مواجه می شوند. در این صحنه جنگ و گریز دانش آموزان بسیاری بر زمین می افتند و در خون خود می غلتند.

در آن روز امام خمینی در کشور نبود، اما در طول هجرت چهارده ساله خود که آن هم از 13 آبانی دیگر در سال 42 آغاز شده بود، خود در رأس مبارزه قرار داشت و به روشنگری افکار عمومی ایران و جهان نسبت به ماهیت حکومت زورمدار شاه پرداخت تا راه انقلاب اسلامی هموار گردد.

امام خمینی (ره) اولین گام مبارزه را برداشته و بر امریکا، اسرائیل و رژیم پهلوی که دست نشانده اولی و حامی دومی است فریاد می زند و خود رنج تبعید را شجاعانه تحمل می کند. امام در پیامی که به همین مناسبت از پاریس برای امت قهرمان ایران فرستاد، فرمود: «عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است. ایران امروز جایگاه آزادگان است ... من از این راه دور چشم امید به شما دوخته ام ...

صدای آزادی خواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می رسانم.»

فریادهایی که در سیزده آبان 57 به گوش می رسید و شعارهایی که با اقدامی دلیرانه پس از آن در حماسه تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان آگاه و هوشیار پیرو خط امام، شنیده شد، به چالش کشیدن ابرقدرتی بود که سایه استثمارش در همه جای جهان گسترده شده بود و کسی جرئت «نه» گفتن به او را نداشت، اما دلیر مردان ایرانی با مشت های گره کرده خود خشم و خروش خود را ابراز کردند و بر سر امریکا فریاد کشیدند: «مرگ بر امریکا» و براستی ماندگارترین اثر سیزده آبان شعار مرگ بر امریکاست. این شعار قدرت پوشالی او را به عالم نشان داد و ثابت کرد که آمریکا با همه هیمنه ای که دارد در برابر مردم و نیروی ایمان جوانان هیچ غلطی نمی تواند بکند.

سیزده آبان روز مظلومیت ملت ایران و روز ملی مبارزه با استکبار برای همیشه برگی زرین و پر افتخار در تاریخ ملت ایران باقی خواهد ماند، زیرا دانش آمو و دانشجو همراه با سایر مردم با هوشیاری و تیزبینی و پیشگامی مرجعیت شیعه و به امر ولی فقیه به صحنه آمدند و به قصد قربت در راستای ادای تکلیف در مبارزه شرکت کردند. دانش آموزانی که در زمان تبعید امام در سال 42 خردسالانی بیش نبودند، پانزده سال بعد، غیور مردانی در این خاک شدند که بر ظلم و بیداد شوریدند. آنان درس های آموخته خویش را نه بر لوح سیاه کلاس و بر برگه سفید امتحان، بلکه با خون و پیکر لاله گون خود بر سطح خیابان های دانشگاه و اطراف آن پس دادند.

دانش آموزان و دانشجوی آن روز آنقدر به بلوغ فکری و عقیدتی رسیده بود که می توانست 0خود ر ا در جریان انقلاب وارد کند و بر آن اثرگذار باشد. نوجوان آن روز به شناخت و درک پیام رهبر خویش نائل شده بود و همچون سایر گروههای ملت در اطاعت از فرمان حضرت امام(ره) که همه را به مبارزه بی امان با رژیم امریکایی شاه دعوت می کرد، سر از پا نمی شناخت و نجات اسلام را در پیروی کامل از امام (ره) سازش ناپذیر می دانست. به حق دانش آموزان، این طبقه جوان و فعال جامعه، یکی از ارکان و پایه های مهم انقلاب پیروزمند اسلامی بوده اند و با این همه تلاش اگر صفحه ای از اوراق خونین انقلاب به نام آنان رقم نمی خورد، بر این همه ایثارو رشادت آنها جفا شده بود.

برماست که همواره شکوه سیزدهم آبان را پاس بداریم، زیرا مردانگی، فتوت، ایثار و دشمن ستیزی با سران کفر اکنون نیز در خون هر جوان ایرانی است و امروز که پس از گذشت سال ها از آن حماسه پرشور، هنوز هم شاهد کینه توزی امریکا علیه اسلام و انقلاب هستیم تا هر زمان که ماهیت استکباری شیطان بزرگ تغییر نیافته و اصلاح نشود، باید فرموده آن پیر روشن ضمیر، امام خمینی (ه) را آویزه گوش کرد و در پناه رهنمودهای مقام معظم رهبری که فرمود: «اگر عزتی هست، اگر رفاهی هست، اگر آزادی و استقلالی هست، در سایه ایستادگی مقابل استکبار جهانی است.» و «استکبار یعنی روح تکبر و بی اعتنایی به ارزش های ملت های دیگر و دخالت در امور ملت ها و به خود حق دادن؛ همین چیزی که الان در کلمات رؤسای امریکایی ملاحظه می کنید.» مراقب باشیم حتی لحظه ای در مبارزه با استکبار آرام ننشینیم و در برابر تلاش ها و تبلیغات نوین آنان دچار گمراهی نگردیم که انقلاب، فصل شکفتن دانش آموزان انقلابی بود، همان ها که از پشت میز مدرسه برخاستند و سنگر علم را با سنگر جبهه یکی کردند.

یاد همه شهیدان دانش آموز گرامی و خاطره سیزده آبان در جان ها جاودانه باد!